smarre

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

smarre /sm̥árə/

  1. (synoniem) (euvergenkelik) anger waord veur aaframmele
Aafbraeking
  • smar-re
Zagswies
  • ze-n emes smarre: emes duchtig aaframmele
  • ze (duchtig) gesmardj kriege: (flink) aafgerammeldj waere

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif smar smars smart
smartj
smarre smarren smart
smartj
smarre smarren smarrendj
IPA /sm̥àr/ /sm̥àr̥s/ /sm̥àrz/ /sm̥àr̥t/
/sm̥àr̥c/
/sm̥àrd/
/sm̥àrɟ/
/sm̥árə/ /sm̥árən/ /sm̥àr̥t/
/sm̥àr̥c/
/sm̥àrd/
/sm̥àrɟ/
/sm̥árə/ /sm̥árən/ /sm̥árəɲɟ/
vergangen tied sjrif smardje
smarde
smardjen
smarden
smardjes
smardes
smardje
smarde
smardjen
smarden
smardje
smarde
smardjen
smarden
smardje
smarde
smardjen
smarden
smardje
smarde
smardjen
smarden
gesmard
gesmardj
IPA /sm̥àrɟə/
/sm̥àrdə/
/sm̥àrɟən/
/sm̥àrdən/
/sm̥àrɟəs/
/sm̥àrdəs/
/sm̥àrɟəz/
/sm̥àrdəz/
/sm̥àrɟə/
/sm̥àrdə/
/sm̥àrɟən/
/sm̥àrdən/
/sm̥àrɟə/
/sm̥àrdə/
/sm̥àrɟən/
/sm̥àrdən/
/sm̥àrɟə/
/sm̥àrdə/
/sm̥àrɟən/
/sm̥àrdən/
/sm̥àrɟə/
/sm̥àrdə/
/sm̥àrɟən/
/sm̥àrdən/
/ɣə'sm̥àrd/
/ɣə'sm̥àrɟ/
gebi-jjendje wies sjrif smar! smarre-v'r smartj!
IPA /sm̥àr/ /sm̥árəvər/ /sm̥àr̥c/ /sm̥àrɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif smarre smarren gesmar ó smarre smarren smarrentaere smarrentaeren gesmarre gesmarren
IPA /sm̥árə/ /sm̥árən/ /ɣə'sm̥àr/ /sm̥árə/ /sm̥árən/ /sm̥árən̥'tɛ̀:re/ /sm̥árən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'sm̥árə/ /ɣə'sm̥árən/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

smarre ó /sm̥árə/

  1. (gerundium) gerundium II van smarre
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • smar-re

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif smarre smarren
IPA /sm̥árə/ /sm̥árən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif smarre smarren
IPA /sm̥árə/ /sm̥árən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

smarre /sm̥árə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van smarre
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van smarre
Aafbraeking
  • smar-re