stanketsel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stanketsel ó /stáŋ̊kʲætsel/

  1. 'n saort hègkewerk inne vorm van 'n rie päöl of stake die inne gróndj geslage zeen en get mótten ómrasteren of aafsjeie
    Die höbbe zich e stevig stanketsel naeve de waeg gezatj.
Aafbraeking
  • stan-ket-sel
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stanketsel stanketsels
IPA /stáŋ̊kʲætsel/ /stáŋ̊kʲætsel̥s/ /stáŋ̊kʲætselz/
dim. sjrif stanketselke stanketselken stanketselkes
IPA /stáŋ̊kʲætse̽l̥kʲe/ /stáŋ̊kʲætse̽l̥kʲen/ /stáŋ̊kʲætse̽l̥kʲes/ /stáŋ̊kʲætse̽l̥kʲez/
dat. sjrif stanketsel stanketsels
IPA /stáŋ̊kʲætsel/ /stáŋ̊kʲætsel̥s/ /stáŋ̊kʲætselz/
Raod

Bakkes guuef geinen diminutief op.

In anger spraoke[bewirk]