stattestiek

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stattestiek v /statəs'tikʲ/

  1. 'n stèlselmieësige verzameling van gegaeves euver maetingen of waarnumminge
Aafbraeking
  • stat-tes-tiek
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stattestiek stattestiekke stattestiekken
IPA /statəs'tikʲ/ /statəs'tigʲ/ /statəs'tikʲe/ /statəs'tikʲen/
dim. sjrif stattestiekske stattestieksken stattestiekskes
IPA /statəs'tikskʲe/ /statəs'tikskʲen/ /statəs'tikskʲes/ /statəs'tikskʲez/

In anger spraoke[bewirk]