täöt

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

täöt m /tœ́:t/

  1. de äöpening van 'nen tieë- of kóffepot wodoor me get in 'n tas kan sjödde
Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veure pepieren of plestiekke zak; det is 'n "toet".

Aafbraeking
  • täöt
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes 'nen täöt ane kop kalle/lulle/zeivere: zoväöl kalle/lulle/zeivere det emes dao gek van wuuert of det emes gaar nimmieë kan volge wo 't euver geit
  • In aaj täöte zoot zoea ziejke waat de losse kóffe opvóng; dae klódder dras kós dan trögk de pot ingedaon waere veur nuje kóffe mit op te sjödde.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif täöt täöte täöten
IPA /tœ́:t/ /tœ́:d/ /tœ́:tə/ /tœ́:tən/
dim. sjrif täötje täötjen täötjes
IPA /tœ́:cə/ /tœ́:cən/ /tœ́:cəs/ /tœ́:cəz/
dat. sjrif täöt täöte täöten
IPA /tœ́:t/ /tœ́:d/ /tœ́:tə/ /tœ́:tən/

In anger spraoke[bewirk]

  • Nederlandjs: tuit g

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

täöt /tœ́:t/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van täöte
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van täöte
Aafbraeking
  • täöt