toeaj

Van Wiktionary

indiane mit toeajen [1] oppe kop

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

toeaj v /tùä̯i̯/

  1. (kleier) 'n versiering veur oppe kop, meis inne vorm van 'ne bandj dae opgesierd is mit vaere
  2. e touw veur e sjeep mit vas te ligken ane kantj
  3. (euverdrechtelik) 'n gemein vrouw
    Die nötte toeaj wiltj tich inne zeik zitte.
Aafbraeking
  • toeaj
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif toeaj toeaje toeajen
IPA /tùä̯i̯/ /tùä̯jə/ /tùä̯jən/
dim. sjrif tuuejke tuuejken tuuejkes
IPA /tʉ̜̀æ̯̈i̯kʲe/ /tʉ̜̀æ̯̈i̯kʲen/ /tʉ̜̀æ̯̈i̯kʲes/ /tʉ̜̀æ̯̈i̯kʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]