tuug

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

tuug m (Nederlands: getuige)

• Kiek bie getuug.

Varrejasie

• getuge, getuug

Verbuging

tuge, —

Zelfsjtendig naamwaord

tuug ó (Nederlands: gereedschap, tuig, rommel)

• Mofers: tuu~g (tu~ger, tuu~gske)

Verbuging

tuge, tuugske

Zelfsjtendig naamwaord

tuug ó (Nederlands: gespuis, uitschot, tuig)

• Mofers: sui\ch (—, —)

Sinnenieme

• begaaj, bóddekezooj, brakkevouk, gajes, gesjpuus, gezims, kernaje, kernajepak, knaster, krepuul, pak, soepje, suig

Verbuging

tuge, tuugske

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

tuug m /tʉ̜̀:x/

1. emes dae 'n gebeurtenis mitgemaak haet en 'n verklaoring kan gaeve daovan

Raod

Dit waord wuuert vervange door "getuug"; alle aafleijinge numme deze vorm aan.

Aafbraeking

• tuug

Variaasje

• getuug

Aafleijinge

• tuge

Zagswies

• tuug zeen bie 't trouwe

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	tuug		tuge	tugen
	IPA	/tʉ̜̀:x/	/tʉ̜̀:ɣ/	/tʉ̜̀:ɣə/	/tʉ̜̀:ɣən/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	tuug		tuge	tugen
	IPA	/tʉ̜̀:x/	/tʉ̜̀:ɣ/	/tʉ̜̀:ɣə/	/tʉ̜̀:ɣən/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: getuug

Frans: témoin m Ingels: witness Nederlandjs: getuige(nl:) m

Pruus: Zeuge m Spaans: testigo m Zweeds: vittne ó

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

tuug ó /tʉ̜́:x/

1. e deil reme womit m'n e bieës of 'ne miens in bedwank kan haje

Aafbraeking

• tuug

Variaasje

• getuug

Aafleijinge

• oorlogstuug, riejtuug, trèktuug, vaartuug, vèstuug, veurtuug, vleegtuug, wirktuug, zintuug

Verwantje wäörd

• gevaers, haam, kappesoen, loesj, toum
• suich

Zagswies

• door 't (ge)tuug gaon: te wildj zeen van gedraag

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	tuug		tuger
	IPA	/tʉ̜́:x/	/tʉ̜́:ɣ/	/tʉ̜́:ɣər/
dim.	sjrif	tuugske	tuugsken	tuugskes
	IPA	/tʉ̜́:xskʲe/	/tʉ̜́:xskʲen/	/tʉ̜́:xskʲes/	/tʉ̜́:xskʲez/
dat.	sjrif	tuug		tuger
	IPA	/tʉ̜́:x/	/tʉ̜́:ɣ/	/tʉ̜́:ɣər/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: tuug
• Nederlandjs: tuig ó, tuigage g, harnas ó

Wirkwaord

Neet-lemma

tuug /tʉ̹x/

1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van tege
2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van tege

Aafbraeking

• tuug

Variaasje

• [2] teeg

Wirkwaord

Neet-lemma

tuug /tʉ̜̀:x/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van tuge
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van tuge
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van tuge
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van tuge
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van tuge

Aafbraeking

• tuug

Variaasje

• [5] tuugtj