vaan

Van Wiktionary

'n vaan mitte vastelaovendj

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vaan v > m ~ v /và:n/

  1. e meis rechheukig stök dook versierd mit kluueren of beteikendj det wuuert gebroek es e symbool (wie van e landj, 'n plaats of 'n verein)
Raod

't Liek t'rop det dit waord mannelik is 'nt waere.

Aafbraeking
  • vaan
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • de vaan oethange:
    1. de vaan boeten ane moer hange
    2. (euverdrechtelik) örges hieël bliej mit zeen
      Es se-n eweg bös, hang ich drek de vaan oet!
  • de vaan oetstaeke: de vaan boeten ane moer hange

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vaan vane vanen
IPA /và:n/ /vá:nə/ /vá:nən/
dim. sjrif vaenke vaenken vaenkes
IPA /vɛ̀:n̥kʲe/ /vɛ̀:n̥kʲen/ /vɛ̀:n̥kʲes/ /vɛ̀:n̥kʲez/

In anger spraoke[bewirk]