verbranjing

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

verbranjing v /və̽r'bráɲɪŋ/

  1. de hanjeling van 't verinneweren of besjajige van get mit vuur, d'n toestandj worin get verinneweerd of besjajig wuuert door vuur
  2. verletsing vanne hoed door vuur, hits of vergif
  3. (sjemie) de sjemische reaksie van zoerstóf mit anger elemente
  4. (euverdrechtelik) 't ómzitte van brandjstóf in innerzjie, wie in 'ne moter
  5. 'n doeadsstraof die ieëre gebroekelik waas veur heksen en touvenieërs mit te straove
  6. (synoniem) anger waord veur stófwèsseling
  7. (synoniem) anger waord veur krimmaasje
Aafbraeking
  • ver-branj-ing
Variaasje
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verbranjing verbranjinge verbranjingen
IPA /və̽r'bráɲɪŋ/ /və̽r'bráɲɪŋe/ /və̽r'bráɲɪŋen/
dim. sjrif verbrenjingske verbrenjingsken verbrenjingskes
IPA /və̽r'brǽɲɪ̽ŋ̊skʲe/ /və̽r'brǽɲɪ̽ŋ̊skʲen/ /və̽r'brǽɲɪ̽ŋ̊skʲes/ /və̽r'brǽɲɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]