vergaeving

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

vergaeving v (Nederlands: vergiffenis)

Sinneniem
Verbuging

vergaevinge, —


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vergaeving v /və̽r'ʝɛ́:vɪŋ ~ ve̽r'ʝɛ́:vɪŋ/

  1. d'n toestandj worin me get binnegekregen haet det vergiftig is
  2. de hanjeling van 't toedene van vergif
  3. (synoniem) anger waord veur vergiffenis
Aafbraeking
  • ver-gae-ving
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vergaeving vergaevinge vergaevingen
IPA /və̽r'ʝɛ́:vɪŋ/ /və̽r'ʝɛ́:vɪŋe/ /və̽r'ʝɛ́:vɪŋen/
dim. sjrif vergaevingske vergaevingsken vergaevingskes
IPA /və̽r'ʝɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲe/ /və̽r'ʝɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲen/ /və̽r'ʝɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲes/ /və̽r'ʝɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

[3]

bewirk