verleijing

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

verleijing v /və̽r'lɛ̀jɪŋ ~ ve̽r'lɛ̀jɪŋ/

  1. 'n hieël verlokkelike stimmelering die aanzitj toet 'n hanjeling die verbaoje, neet volges de moraal, waamzinnig dan verinnewerendj is
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief verleiïng of verleiing.

Aafbraeking
  • ver-lei-jing
Samestèlling
Zagswies
  • emes in verleijing bringe

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verleijing verleijinge verleijingen
IPA /və̽r'lɛ̀jɪŋ/ /və̽r'lɛ̀jɪŋe/ /və̽r'lɛ̀jɪŋen/
dim. sjrif verleijingske verleijingsken verleijingskes
IPA /və̽r'lɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲe/ /və̽r'lɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲen/ /və̽r'lɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲes/ /və̽r'lɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]