verveur
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
verveur ó /və̽r'vø̀:r/
- 't euverbringe van luuj, geujer of stóffe vanne ein plaats nao die anger
- 't euverbringe van gegaeves vannen einen draeger nao d'n angere
- 't veurtuug of de persoean waat 't [1] verzorg
- Höbs toe al verveur nao det fieës diznaovendj?
- (gerundium) gerundium I van verveure (Deze vorm (gerundium I taenge II) wuuert baovenal gebroek wen me zich stuuert aan get of m'n 't ónèns is mit get.)
- Aafbraeking
- ver-veur
- Synoniem
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | verveur | — | ||
| IPA | /və̽r'vø̀:r/ | — | |||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | verveur | — | ||
| IPA | /və̽r'vø̀:r/ | — | |||
In anger spraoke[bewirk]
[1]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
verveur /və̽r'vø̀:r/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van verveure
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van verveure
- Aafbraeking
- ver-veur