wörmelke
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
wörmelke ó /wœ́rmə̽l̥kə/
- (boewkónde) e tuike det door 't gäötje van 'nen doorbaordje netuurstein zitj womit m'n anen angere kantj 't slaot vanne deur kan haole wen me dao-aan trèk
- Trèk mer aan 't wörmelke; dan geit die pórt vanallein aop.
- Aafbraeking
- wör-mel-ke
- Samestèlling
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | wörmelke | wörmelken | wörmelkes | |
| IPA | /wœ́rmə̽l̥kə/ | /wœ́rmə̽l̥kən/ | /wœ́rmə̽l̥kəs/ | /wœ́rmə̽l̥kəz/ | |
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | wörmelke | wörmelken | wörmelkes | |
| IPA | /wœ́rmə̽l̥kə/ | /wœ́rmə̽l̥kən/ | /wœ́rmə̽l̥kəs/ | /wœ́rmə̽l̥kəz/ | |
In anger spraoke[bewirk]
- Nederlandjs: touwtje uit de deur ó