wragkelstenj

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

wragkelstenj mv /'ʋragəl̥s'tæ̀ɲ/ (mit twieë aksenttuup)

  1. e gebeet in 'n hieël slechte staot, wragkelige tenj
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief vragkelstenj en vragkels-tenj.

Aafbraeking
  • wragk-els-tenj
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wragkelstenj
IPA /ʋragəl̥stæ̀ɲ/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]