zit
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
zit m /zɪt/
- de hanjeling van 't zitte, mit naam wen det betrèkkelik lang doert
- (euverdrechtelik) 'n plaats veur op te zitte
- Aafbraeking
- zit
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | zit | — | ||
| IPA | /zɪt/ | /zɪd/ | — | ||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | zit | — | ||
| IPA | /zɪt/ | /zɪd/ | — | ||
In anger spraoke[bewirk]
[2]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
zit /zɪt/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van zitte
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zitte
- Raod
De vörm vanne wirkwäörd "zitte (sedere)" en "zitte (ponere)" kómmen hie euverein.
- Aafbraeking
- zit
- Net get anges gesjreve