bef

Van Wiktionary


Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

bef m (Nederlands: bef, mond, kin)

Varrejasie
Verbuging

beffe, befke


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bef /bæf/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van beffe
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van beffe
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van beffe
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van beffe
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van beffe
Aafbraeking
  • bef
Variaasje