drubelke

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

drubelke ó /drʉ̜bə̽l̥kə/

  1. (alternatief) anger spèlling veur druubbelke
Raod

Dees spèlling maag m'n ouch gebroeke veur 't waord. 't Gebroek is neet stuuerendj en wuuert dus neet aafgeraoje.

Aafbraeking
  • dru-bel-ke