dus
Uiterlijk
Algemein Gesjreve Limburgs
[bewirk]Voogwaord
[bewirk]dus (Nederlands: dus)
- Sinneniem
Mofers
[bewirk]Biewaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]dus /døs/ (liaison: /døz/)
- óm die raeje, mit die raeje, veur die raeje
- Ich höb gei geldj bie mich. Ich betaal dich det dus waal morge.
- wuuert gebroek es 'nen opvöller van get det dudelik mót zeen veure loesterieër
- Ich höb dus nieks gehuuerd van mam.
- Ich höb dus gèn kans gadj veur dao mit dich euver te kalle.
- Aafbraeking
- dus
- Aafleijinge
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 111.
In anger spraoke
[bewirk]Voogwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]dus /døs/ (liaison: /døz/)
- (naevesjikkendj) guuef de raejen aan det e zeker (ónbestump) rizzeltaat haet
- Vandaag geit 't raengere, dus ich num mich 'n perpluuj mit.
- Aafbraeking
- dus
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
In anger spraoke
[bewirk]bewirk |
Nederlandjs
[bewirk]Biewaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]dus /dɵs/
Voogwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]dus /dɵs/