Naar inhoud springen

eintaligertj

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

eintaligertj /ɛ́i̯n̥tà:lɪɣər̥c ~ ɛ́i̯n̥tà:lɪʝər̥c/

  1. (neet-lemma) mieëveljige vorm inne positieve flexieadverbiaal vanne kómparatief van eintalig
Aafbraeking
  • ein-ta-li-gertj