einvoudigertj

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

einvoudigertj /ɛ́i̯nvɒ̀u̯dɪɣər̥c ~ ɛ́i̯nvɒ̀u̯dɪʝər̥c/

  1. (neet-lemma) mieëveljige vorm inne positieve flexieadverbiaal vanne kómparatief van einvoudig
Aafbraeking
  • ein-vou-di-gertj