interrogative

Van Wiktionary

Ingels[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

interrogative /ɪn.tə.'ɹɒ.ɡə.tɪv/

  1. vraogendj

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

interrogative /ɪn.tə.'ɹɒ.ɡə.tɪv/

  1. (spraoklieër) vraogwaord