Naar inhoud springen

klam

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

klam v (Nederlands: kram, klem, haak, hoefijzervormige staaf of draad van ijzer, enz., nachtslot)

Varrejasie
Verbuging

klamme, klemke

Bieveuglik naamwaord

[bewirk]

klam (Nederlands: klam, vochtig, koud)

Sinneniem
Verbuging

klamme m, klam v/p, klammer, klamste


Mofers

[bewirk]

Biewaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klam /kl̥ám/

  1. (synoniem) anger waord veur krieë
    't Trómmelkorps waas klam begós anen optoch of 't raengerdje wie e bieës.
Aafbraeking
  • klam
Zagswies
  • klam mieë: bao nimmieë
    Die hanepuuet van michzelf kan ich noe klam mieë laeze.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 190.