Naar inhoud springen

puf

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

puf m (Nederlands: zin, puf, fut)

Sinneniem
Verbuging

—, —


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

puf /pøf/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van puffe
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van puffe
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van puffe
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van puffe
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van puffe
Aafbraeking
  • puf
Variaasje