Naar inhoud springen

roetevleger

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

roetevleger m (Nederlands: werptol, priktol met ijzeren punt)

Sinneniem
Verbuging

roetevlegers, roetevlegerke