verlaamdje

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verlaamdje /və̽r'là:mɟə/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van verlaamp
  2. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van verlaamp
  3. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van verlaamp
Aafbraeking
  • ver-laam-dje

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verlaamdje /və̽r'là:mɟə/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van verlame
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van verlame
  3. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) inne vergangen tied van verlame
  4. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) inne vergangen tied van verlame
  5. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) inne vergangen tied van verlame
Aafbraeking
  • ver-laam-dje