käöke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

käöke /kœ́:kə/

  1. (óneuvergenkelik) bao d'n inhaad vanne maag oetspieje
  2. (synoniem) anger waord veur kótse
Aafbraeking
  • käö-ke
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Aeteswaar die bedórve zeen kónne dich laote käöke.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 178.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif käök käöks käök käöke käöken käök käöke käöken käökendj
IPA /kœ́:kʲ/ /kœ́:gʲ/ /kœ́:ks/ /kœ́:gz/ /kœ́:kʲ/ /kœ́:gʲ/ /kœ́:kə/ /kœ́:kən/ /kœ́:kʲ/ /kœ́:gʲ/ /kœ́:kə/ /kœ́:kən/ /kœ́:kəɲɟ/
vergangen tied sjrif käökdje käökdjen käökdjes käökdje käökdjen käökdje käökdjen käökdje käökdjen käökdje käökdjen gekäök
IPA /kœ́:gɟə/ /kœ́:gɟən/ /kœ́:gɟəs/ /kœ́:gɟəz/ /kœ́:gɟə/ /kœ́:gɟən/ /kœ́:gɟə/ /kœ́:gɟən/ /kœ́:gɟə/ /kœ́:gɟən/ /kœ́:gɟə/ /kœ́:gɟən/ /ɣə'kœ́:kʲ/ /ɣə'kœ́:gʲ/
gebi-jjendje wies sjrif käök! käöke-v'r käöktj!
käök!
IPA /kœ́:kʲ/ /kœ́:gʲ/ /kœ́:kəvər/ /kœ́:kc/
/kœ́:kʲ/
/kœ́:gɟ/
/kœ́:gʲ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif käöke käöken gekäök ó käöke käöken käökentaere käökentaeren gekäöke gekäöken
IPA /kœ́:kə/ /kœ́:kən/ /ɣə'kœ́:kʲ/ /ɣə'kœ́:gʲ/ /kœ́:kə/ /kœ́:kən/ /kœ́:kən̥'tɛ̀:re/ /kœ́:kən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kœ́:kə/ /ɣə'kœ́:kən/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

käöke ó /kœ́:kə/

  1. (gerundium) gerundium II van käöke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • käö-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif käöke käöken
IPA /kœ́:kə/ /kœ́:kən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif käöke käöken
IPA /kœ́:kə/ /kœ́:kən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

käöke /kœ́:kə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van käöke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van käöke
Aafbraeking
  • käö-ke