rouving

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

rouving v /rɒ̀u̯vɪŋ/

  1. de hanjeling van 't rouve
  2. (euverdrechtelik) 'nen ónakseptabel hoeage pries
    Det is rouving det die zich twintjig euro tèlle veure haor te knippe!
Aafbraeking
  • rou-ving
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rouving rouvinge rouvingen
IPA /rɒ̀u̯vɪŋ/ /rɒ̀u̯vɪŋe/ /rɒ̀u̯vɪŋen/
dim. sjrif ruivingske ruivingsken ruivingskes
IPA /rœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲe/ /rœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲen/ /rœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲes/ /rœ̀i̯vɪ̽ŋ̊skʲez/