staeke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

staeke /stɛ́:kʲe/

  1. (euvergenkelik) mit e puntjig veurwerp of get anges det puntjig is doorbaore
  2. (euvergenkelik) es e bieës (wie 'n bie) of 'n plantj (däöre, näölj) luuj mit staekendje ([1]) wirktuger verletse
  3. (euvergenkelik) pien veroearzake
    Det stik mich det Marjo zoeaget dörf te zègke.
  4. (euvergenkelik) (óneuvergenkelik) (specefiek) zich pien doon aan e spits veurwerp
  5. (óneuvergenkelik) örges vaszitte
  6. (ergatief) rechopstaon, baove de res oet kómme
    Doe höbs dao ei waes häörke det stik.
  7. (óneuvergenkelik) 'n kogel of 'n köls sónger veuraafgäöndj kóntak mitte baom op 'n anger kogel of köls laote neerkómme
  8. (euvergenkelik) (euverdrechtelik) get örges in doon
    Staek tich die muntjes meh rap inne tes veurdes te die verluus.
Aafbraeking
  • stae-ke
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • in(ne) brandj staeke
  • de gek staeke mit emes/get: spotte mit emes of get
  • de handj veur get/emes in 't vuur staeke: get/emes gans vertroewe
  • de naas inne lóch staeke: 'nen te groeate maot van tunk höbbe
  • de/zien naas örges in staeke: zich örges mit mujje
  • örges de naas neet aan staeke: van 'n zeker saort aeteswaar nieks willen höbbe
  • örges/euveral zien naas in staeke: zich mit get/al mujje womit me nieks te maken haet
  • Get stik mich/dich/...: Ich/... höb örges 'n sjrikkelike aafkieër taenge.
  • sperves staeke
  • in gei gezóndj vel staeke / in 'n óngezóndj vel staeke: dök krank zeen
  • 't mets in 't verke laote staeke: get woraan m'n is begós neet aafmake
  • "Det is éin!" zag Ulespegel, doe stook t'r zie moder ein oug oet: Det wuuert es wiets gezag es emes "Det is éin!" zaet.
  • zich neet èns de moel örges aan staeke / örges de moel (nan)neet aan staeke (naodrök op aan): nag gaar neet perbere get te preuve (gezag van aete), get aetbaars gaar nanneet preuve
  • zich oete kirk/sjoeal/les staeke: sónger toestumming of achterrögks ewegblieven oete kirk/sjoeal/les

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif staek stiks
stèks
stik
stèk
staeke staeken stek
stik
stèk
staeke staeken staekendj
IPA /stɛ́:kʲ/ /stɛ́:gʲ/ /stɪks/
/ste̞ks/
/stɪgz/
/ste̞gz/
/stɪkʲ/
/ste̞kʲ/
/stɪgʲ/
/ste̞gʲ/
/stɛ́:kʲe/ /stɛ́:kʲen/ /stækʲ/
/stɪkʲ/
/ste̞kʲ/
/stægʲ/
/stɪgʲ/
/ste̞gʲ/
/stɛ́:kʲe/ /stɛ́:kʲen/ /stɛ́:kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif staak
stook
staaks
stooks
staak
stook
stoke stoken stook stoke stoken gestaoke gestaoken
IPA /stá:k/
/stò:k/
/stá:g/
/stò:g/
/stá:ks/
/stò:ks/
/stá:gz/
/stò:gz/
/stá:k/
/stò:k/
/stá:g/
/stò:g/
/stò:kə/ /stò:kən/ /stò:k/ /stò:g/ /stò:kə/ /stò:kən/ /ɣə'stɒ́:kə/ /ɣə'stɒ́:kən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif stook stooks stook stoke stoken stook stoke stoken gestaoke gestaoken
IPA /stò:k/ /stò:g/ /stò:ks/ /stò:gz/ /stò:k/ /stò:g/ /stò:kə/ /stò:kən/ /stò:k/ /stò:g/ /stò:kə/ /stò:kən/ /ɣə'stɒ́:kə/ /ɣə'stɒ́:kən/
gebi-jjendje wies sjrif staek! staeke-v'r staektj!
staek!
IPA /stɛ́:kʲ/ /stɛ́:gʲ/ /stɛ́:kʲever/ /stɛ́:kʲ(c)/ /stɛ́:gʲ(ɟ)/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif staeke staeken gestaek ó staeke staeken staekentaere staekentaeren gestaeke gestaeken
IPA /stɛ́:kʲe/ /stɛ́:kʲen/ /ɣə'stɛ́:kʲ/ /ɣə'stɛ́:gʲ/ /stɛ́:kʲe/ /stɛ́:kʲen/ /stɛ́:kʲen̥'tɛ̀:re/ /stɛ́:kʲen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'stɛ́:kʲe/ /ɣə'stɛ́:kʲen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

[4]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

staeke ó /stɛ́:kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van staeke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • stae-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif staeke staeken
IPA /stɛ́:kʲe/ /stɛ́:kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif staeke staeken
IPA /stɛ́:kʲe/ /stɛ́:kʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

staeke /stɛ́:kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van staeke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van staeke
Aafbraeking
  • stae-ke