stief

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stief /stí:f/

  1. neet mekkelik te vervörmen of te buige
  2. (euverdrechtelik) neet mekkelik innen ómgank (gezag van 't kerakter van luuj)
  3. (synoniem) anger waord veur ónhenjig
Aafbraeking
  • stief
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Aaj buk höbbe stief häöre(s): Aaj luuj höbbe dökker meininge die me neet kan verangere.
  • 't neet stief op emes höbbe (naodrök op höbbe):
    1. 'nen taengekieër van emes höbbe
    2. emes neet gans vertroewe
  • 't neet stief höbben op get > 't örges neet stief op höbbe (naodrök op höbbe):
    1. 'nen taengekieër örges van höbbe
    2. get neet gans vertroewe
  • stief inne/van knäök zeen: de gewerver of de spiere neet good (sónger pien) kónne bewaege
  • 'ne stieve klöppel: emes dae gaar neet gezwank is
  • ziene stieve kop haje: zwiegen oet stiefköppigheid
  • zoea stief wie 'ne badding: ram stief
  • zoea stief wie 'n hark: ram stief
  • zoea stief wie e/'n hout: ram stief
  • zoea stief wie 'n plank: hieël stief
  • zoea stief wie 'ne prengel: hieël stief

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif stieve stieven stief stief stief stief stief
IPA /stì:ve/ /stì:ven/ /stì:f/ /stì:v/ /stí:f/ /stí:v/ /stì:f/ /stì:v/ /stí:f/ /stí:v/ /stí:f/ /stí:v/
kómparatief sjrif stievere stieveren stiever stiever stiever stiever stievert
IPA /stì:vərə/ /stì:vərən/ /stì:vər/ /stì:vər/ /stì:vər/ /stì:vər/ /stì:vər̥t/ /stì:vərd/
superlatief sjrif stiefste stiefsten stiefste stiefste stiefste stiefste stiefste
IPA /stì:fste/ /stì:fsten/ /stì:fste/ /stì:fste/ /stì:fste/ /stì:fste/ /stì:fste/
partitief sjrif stiefs
IPA /stì:fs/ /stì:vz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) stiefs (toe) (wie) stief (geer)
IPA /wì: stí:fs tú:/ /wì: stí:f ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) stievers (toe) (wie) stievertj (geer)
IPA /wì: stì:vər̥s tú:/ /wì: stì:vər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stief /stí:f/

  1. sóngere bein te buige
    Sjötter, stank stief!
  2. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • stief

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif stief
IPA /stí:f/ /stí:v/
kómparatief sjrif stiever
IPA /stì:vər/
superlatief sjrif stiefste
IPA /stì:fste/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stief m /stì:f/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑stiefsel
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking
  • stief
Zagswies
  • Veur losse kraeg van sporthaemdje te strieke, mós se stief broeke.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stief
IPA /stì:f/ /stì:v/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif stief
IPA /stì:f/ /stì:v/

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

stief /stì:f/

  1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van stief
  2. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van stief
Aafbraeking
  • stief

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

stief /stì:f/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van stieve
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van stieve
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van stieve
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van stieve
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van stieve
Aafbraeking
  • stief
Variaasje