stokke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stokke /stɒkə/

  1. (euvergenkelik) get in groeate wieväölheid inne veurraod opslaon
Aafbraeking
  • stok-ke
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif stok stoks stok stokke stokken stok stokke stokken stokkendj
IPA /stɒk/ /stɒg/ /stɒks/ /stɒgz/ /stɒk/ /stɒg/ /stɒkə/ /stɒkən/ /stɒk/ /stɒg/ /stɒkə/ /stɒkən/ /stɒkəɲɟ/
vergangen tied sjrif stokdje stokdjen stokdjes stokdje stokdjen stokdje stokdjen stokdje stokdjen stokdje stokdjen gestok
IPA /stɒgɟə/ /stɒgɟən/ /stɒgɟəs/ /stɒgɟəz/ /stɒgɟə/ /stɒgɟən/ /stɒgɟə/ /stɒgɟən/ /stɒgɟə/ /stɒgɟən/ /stɒgɟə/ /stɒgɟən/ /ɣə'stɒk/ /ɣə'stɒg/
gebi-jjendje wies sjrif stok! stokke-v'r stoktj!
stok!
IPA /stɒk/ /stɒg/ /stɒkəvər/ /stɒkc/
/stɒk/
/stɒgɟ/
/stɒg/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif stokke stokken gestok ó stokke stokken stokkentaere stokkentaeren gestokke gestokken
IPA /stɒkə/ /stɒkən/ /ɣə'stɒk/ /ɣə'stɒg/ /stɒkə/ /stɒkən/ /stɒkən̥'tɛ̀:re/ /stɒkən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'stɒkə/ /ɣə'stɒkən/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

stokke ó /stɒkə/

  1. (gerundium) gerundium II van stokke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • stok-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stokke stokken
IPA /stɒkə/ /stɒkən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif stokke stokken
IPA /stɒkə/ /stɒkən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

stokke /stɒkə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van stokke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van stokke
Aafbraeking
  • stok-ke

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

stokke /stɒkə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van stok
Aafbraeking
  • stok-ke