'nt
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Biewaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]'nt /ənt/ (liaison: /ənd/)
- (deilwaord) guuef aan det 'n aktiviteit nag in gang is
- Die men kómme nannet, went die zeen nag 'nt voetballe.
- Raod
Deze vorm wuuert döks gans oetgesjreven es aan 't, meh wuuert bao noeatj volstenjig oetgespraoke. Veur óngersjied te make mit 't veurzitsel (wie "Die boewe de sjuur aan 't hoes.") wuuert aangeraoje dit es de korte versie "'nt" te sjrieve veuraaf aan e wirkwaord. Oetzunjeringe hie-op zeen allemaol gerundiumvörm en dus zelfstenjige naamwäörd:
- "aan 't ... bringe" (wie in snieë aan 't smiltje bringe)
- "aan 't ... haje" (wie in de luuj aan 't wirke/werk haje of zich aan 't kwake haje)
- "aan 't ... höbbe" (wie in de póppen aan 't dansen höbbe)
- "aan 't ... kómme" (wie in pin aan 't make kómme, aan 't piepe kómme enzowiejer)
- "aan 't/'nt ... kriege" (wie in de blomen aan 't/'nt blujje kriege), meh zeen ouch hie-ónger
- "aan 't ... slaon" (wie in aan 't pumpele slaon)
De vorm "'nt" kump dus veural veur in kómbinaasje mit e koppelwirkwaord:
- "'nt ... waere" (wie in Dae kastelein is al aad 'nt waere.)
- "'nt ... zeen" (wie in Ich gluif det die al 'nt aete zeen. en Die zeen zich weer 'nt houwe.)
Minder dudelik zeen vörm wie:
- "aan 't/'nt ... gekregen höbbe" (wie in Die höbbe dae gek tonnag 'nt/aan 't kalle gekrege.)
In spraokkóndig opzich is "'nt" logischer, mer allewiel wuuert die verbinjing neet mieë gans tegooj aangeveuldj.
- Aafbraeking
- 'nt
- Variaasje
- aan 't
In anger spraoke
[bewirk]- Nederlandjs: aan het