èllefdje

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Rangtèlwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

èllefdje /é̞le̽vɟe/

  1. op plaats èllef in 'n rie
  2. (es opvolger van 'n houftèlwaord) gedeildj door èllef
    Vief èllefdje is bao de hèlf.
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief èlfdje.

Aafbraeking
  • èl-lef-dje
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
mannelik vrouwelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
superlatief sjrif èllefdje èllefdjen èllefdje èllefdje èllefdje
IPA /é̞le̽vɟe/ /é̞le̽vɟen/ /é̞le̽vɟe/ /é̞le̽vɟe/ /é̞le̽vɟe/

In anger spraoke[bewirk]