baar

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Bieveuglik naamwaord[bewirk]

baar (Nederlands: puur, onvervalst, geheel, enkel)

Verbuging

bare m, baar v/p, baarder, baarste

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

baar v (Nederlands: staaf, baar, Fr. barre)

Verbuging

bare, baerke


Mofers[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

baar /bá:r/

  1. opmirkelik zat, ónverhöds en toch waor
  2. (synoniem) anger waord veur zuver
Aafbraeking
  • baar
Aafleijinge
Net get anges gesjreve
Zagswies
  • Det zóds se (baar) zègke: 'n bestaetiging die gebroek wuuert wen m'n 'n aannaam of 'n laezing vannen angere spraekers óngerstiep:
    A: Ich gluif det die gaar neet ane koeaj kómme, wen ich huuer wie dök die mit fekansie gaon.
    B: Det zóds se baar zègke.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 68.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

baar /bá:r/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van baere
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van baere
Aafbraeking
  • baar
Variaasje


Nederlandjs[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

baar /ba:r/

  1. (ónalgemein) baar (zuver)