beuken

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

beuken /bǿ:kən/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van beuke (mit liaison)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van beuke (mit liaison)
  3. (neet-lemma) infinitief van beuke (mit liaison)
Aafbraeking
  • beu-ken

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

beuken /bø̀:kən/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van beuk (mit liaison)
Aafbraeking
  • beu-ken

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

beuken /bǿ:kən/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van beuk (mit liaison)
Aafbraeking
  • beu-ken

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

beuken /bǿ:kən/

  1. (neet-lemma) liaisonvorm van beuke
Aafbraeking
  • beu-ken


Nederlandjs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

beuken /'bø:.kə(n)/

  1. beuke, flaatse, flaere, foetse