Naar inhoud springen

brakken

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brakken /brakən/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van brak (mit liaison)
Aafbraeking
  • brak-ken

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brakken /brakən/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van brakke (mit liaison)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van brakke (mit liaison)
  3. (neet-lemma) infinitief van brakke (mit liaison)
Aafbraeking
  • brak-ken

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brakken /brakən/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van brak (mit liaison)
Aafbraeking
  • brak-ken

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brakken /brakən/

  1. (neet-lemma) liaisonvorm van brakke
Aafbraeking
  • brak-ken