brakke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

brakke /brakə/

  1. (óneuvergenkelik) sónger inj en zinloos róndjloupe
Aafbraeking
  • brak-ke
Synonieme
Aafleijinge
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 90.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif brak braks brak brakke brakken brak brakke brakken brakkendj
IPA /brak/ /brag/ /braks/ /bragz/ /brak/ /brag/ /brakə/ /brakən/ /brak/ /brag/ /brakə/ /brakən/ /brakəɲɟ/
vergangen tied sjrif brakdje brakdjen brakdjes brakdje brakdjen brakdje brakdjen brakdje brakdjen brakdje brakdjen gebrak
IPA /bragɟə/ /bragɟən/ /bragɟəs/ /bragɟəz/ /bragɟə/ /bragɟən/ /bragɟə/ /bragɟən/ /bragɟə/ /bragɟən/ /bragɟə/ /bragɟən/ /ɣə'brak/ /ɣə'brag/
gebi-jjendje wies sjrif brak! brakke-v'r braktj!
brak!
IPA /brak/ /brag/ /brakəvər/ /brakc/
/brak/
/bragɟ/
/brag/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif brakke brakken gebrak ó brakke brakken brakkentaere brakkentaeren gebrakke gebrakken
IPA /brakə/ /brakən/ /ɣə'brak/ /ɣə'brag/ /brakə/ /brakən/ /brakən̥'tɛ̀:re/ /brakən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'brakə/ /ɣə'brakən/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brakke ó /brakə/

  1. (gerundium) gerundium II van brakke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • brak-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif brakke brakken
IPA /brakə/ /brakən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif brakke brakken
IPA /brakə/ /brakən/


Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brakke /brakə/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van brak
  2. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van brak
  3. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van brak
Aafbraeking
  • brak-ke

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brakke /brakə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van brakke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van brakke
Aafbraeking
  • brak-ke

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

brakke /brakə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van brak
Aafbraeking
  • brak-ke