breuken

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

breuken /brǿ:kʲen/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van breuk (mit liaison)
Aafbraeking
  • breu-ken
Net get anges gesjreve