frontier

Van Wiktionary
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Ingels[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

frontier /'fɹʌnt.jə(r)/

  1. (topografie) grens
    France has frontierd with Belgium and Germany.
    Frankriek haet päöl mit 't Belsj en 't Pruses.
Synoniem
Aafkómstig van "https://li.wiktionary.org/w/index.php?title=frontier&oldid=821930"