Naar inhoud springen

keim

Van Wiktionary


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keim /kʲɛ̀i̯m/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van keime
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van keime
Aafbraeking
  • keim