Naar inhoud springen

keime

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

keime /kʲɛ́i̯me/

  1. (euvergenkelik) mit 'ne kamb de haor in fetsoen bringe
    Veurdet v'r gaon mót ich mich ieës nag die kweerten oete haor keime.
    Zal ich uch de haore nag effekes keimen ieër v'r gaon?
Aafbraeking
  • kei-me
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 181.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif keim keims keimp keime keimen keimtj
keimp
keime keimen keimendj
IPA /kʲɛ̀i̯m/ /kʲɛ̀i̯m̥s/ /kʲɛ̀i̯mz/ /kʲɛ̀i̯m̥p/ /kʲɛ̀i̯mb/ /kʲɛ́i̯me/ /kʲɛ́i̯men/ /kʲɛ̀i̯m̥c/
/kʲɛ̀i̯m̥p/
/kʲɛ̀i̯mɟ/
/kʲɛ̀i̯mb/
/kʲɛ́i̯me/ /kʲɛ́i̯men/ /kʲɛ́i̯meɲɟ/
vergangen tied sjrif keimdje keimdjen keimdjes keimdje keimdjen keimdje keimdjen keimdje keimdjen keimdje keimdjen gekeimb
gekeimp
IPA /kʲɛ̀i̯mɟe/ /kʲɛ̀i̯mɟen/ /kʲɛ̀i̯mɟes/ /kʲɛ̀i̯mɟez/ /kʲɛ̀i̯mɟe/ /kʲɛ̀i̯mɟen/ /kʲɛ̀i̯mɟe/ /kʲɛ̀i̯mɟen/ /kʲɛ̀i̯mɟe/ /kʲɛ̀i̯mɟen/ /kʲɛ̀i̯mɟe/ /kʲɛ̀i̯mɟen/ /ɣə'kʲɛ̀i̯mb/
gebi-jjendje wies sjrif keim! keime-v'r keimtj!
IPA /kʲɛ̀i̯m/ /kʲɛ́i̯mever/ /kʲɛ̀i̯m̥c/ /kʲɛ̀i̯mɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif keime keimen gekeim ó keime keimen keimentaere keimentaeren gekeime gekeimen
IPA /kʲɛ́i̯me/ /kʲɛ́i̯men/ /ɣə'kʲɛ̀i̯m/ /kʲɛ́i̯me/ /kʲɛ́i̯men/ /kʲɛ́i̯men̥'tɛ̀:re/ /kʲɛ́i̯men̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kʲɛ́i̯me/ /ɣə'kʲɛ́i̯men/

d'n "ich"-vorm innen hujigen tied liek stilkesaan van toean te verangere nao /kʲɛ́i̯m/, veural es 't waord achteraan kump inne zats.

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keime ó /kʲɛ́i̯me/

  1. (gerundium) gerundium II van keime
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kei-me

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif keime keimen
IPA /kʲɛ́i̯me/ /kʲɛ́i̯men/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif keime keimen
IPA /kʲɛ́i̯me/ /kʲɛ́i̯men/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keime /kʲɛ́i̯me/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van keime
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van keime
Aafbraeking
  • kei-me