Naar inhoud springen

keimtj

Van Wiktionary


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keimtj /kʲɛ̀i̯m̥c/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van keime
  2. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van keime
Aafbraeking
  • keimtj
Variaasje