Naar inhoud springen

keuren

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keuren /kø̀:rən/ (stoeattoean)

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van keure (mit liaison)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van keure (mit liaison)
  3. (neet-lemma) infinitief van keure (mit liaison)
Aafbraeking
  • keu-ren

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keuren /kǿ:rən/ (sleiptoean)

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van keure (mit liaison)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van keure (mit liaison)
  3. (neet-lemma) infinitief van keure (mit liaison)
Aafbraeking
  • keu-ren

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keuren /kø̀:rən/ (stoeattoean)

  1. (neet-lemma) liaisonvorm van keure
Aafbraeking
  • keu-ren

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

keuren /kǿ:rən/ (sleiptoean)

  1. (neet-lemma) liaisonvorm van keure
Aafbraeking
  • keu-ren


Nederlandjs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

keuren /'kø:.rə(n)/

  1. keure ('n oordeil make)