keuren

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keuren /kø̀:rən/ (stoeattoean)

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van keure (mit liaison)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van keure (mit liaison)
  3. (neet-lemma) infinitief van keure (mit liaison)
Aafbraeking
  • keu-ren

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keuren /kǿ:rən/ (sleiptoean)

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van keure (mit liaison)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van keure (mit liaison)
  3. (neet-lemma) infinitief van keure (mit liaison)
Aafbraeking
  • keu-ren

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keuren /kø̀:rən/ (stoeattoean)

  1. (neet-lemma) liaisonvorm van keure
Aafbraeking
  • keu-ren

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keuren /kǿ:rən/ (sleiptoean)

  1. (neet-lemma) liaisonvorm van keure
Aafbraeking
  • keu-ren