keure

Mofers

Wirkwaord

Lemma

keure [stoeattoean] /kø̀:rə/

1. (euvergenkelik) zaach strieke mitte handj (veural bie bieëster en luuj)

Aafbraeking

• keu-re

Variaasje

• ↓käöre

Synoniem

• †brave

Verwantje wäörd

• kernoeffele, knoemele, strieële, strieke

Zagswies

• 'ne Gekeurdjen hóndj is 'ne kóntenten hóndj.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 185.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	keur		keurs		keurt ↓keurtj		keure	keuren	keurt ↓keurtj		keure	keuren	keurendj
	IPA	/kø̀:r/		/kø̀:r̥s/	/kø̀:rz/	/kø̀:r̥t/ /kø̀:r̥c/	/kø̀:rd/ /kø̀:rɟ/	/kø̀:rə/	/kø̀:rən/	/kø̀:r̥t/ /kø̀:r̥c/	/kø̀:rd/ /kø̀:rɟ/	/kø̀:rə/	/kø̀:rən/	/kø̀:rəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	keurdje ↓keurde	keurdjen ↓keurden	keurdjes ↓keurdes		keurdje ↓keurde	keurdjen ↓keurden	keurdje ↓keurde	keurdjen ↓keurden	keurdje ↓keurde	keurdjen ↓keurden	keurdje ↓keurde	keurdjen ↓keurden	gekeurd gekeurdj
	IPA	/kø̀:rɟə/ /kø̀:rdə/	/kø̀:rɟən/ /kø̀:rdən/	/kø̀:rɟəs/ /kø̀:rdəs/	/kø̀:rɟəz/ /kø̀:rdəz/	/kø̀:rɟə/ /kø̀:rdə/	/kø̀:rɟən/ /kø̀:rdən/	/kø̀:rɟə/ /kø̀:rdə/	/kø̀:rɟən/ /kø̀:rdən/	/kø̀:rɟə/ /kø̀:rdə/	/kø̀:rɟən/ /kø̀:rdən/	/kø̀:rɟə/ /kø̀:rdə/	/kø̀:rɟən/ /kø̀:rdən/	/ɣə'kø̀:rd/ /ɣə'kø̀:rɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			keur!				keure-v'r		keurtj!
	IPA			/kø̀:r/				/kø̀:rəvər/		/kø̀:r̥c/	/kø̀:rɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	keure	keuren	gekeur ó		keure	keuren	keurentaere		keurentaeren		gekeure		gekeuren
	IPA	/kø̀:rə/	/kø̀:rən/	/ɣə'kø̀:r/		/kø̀:rə/	/kø̀:rən/	/kø̀:rən̥'tɛ̀:re/		/kø̀:rən̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'kø̀:rə/		/ɣə'kø̀:rən/

In anger spraoke

• Frans: caresser
• Ingels: stroke, pet, caress
• Japans: 撫でる^(ja:)
• Nederlandjs: aaien^(nl:), strelen
• Pruus: streicheln
• Spaans: acariciar^(es:)
• Zweeds: klappa, smeka

Wirkwaord

Lemma

keure [sleiptoean] /kǿ:rə/

1. (euvergenkelik) 'n oordeil maken euvere waerd of fetsuundelikheid van get

Aafbraeking

• keu-re

Aafleijinge

• keuring, veurkeur
• keurmeister
• aafkeure, bekeure, goodkeure

Verwantje wäörd

• keze, kónterlere

Zagswies

• Bie luuj die heim slachdje mós de keurmeister 't vleis kómme keure.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 185.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	keur		keurs		keurt ↓keurtj		keure	keuren	keurt ↓keurtj		keure	keuren	keurendj
	IPA	/kǿ:r/		/kǿ:r̥s/	/kǿ:rz/	/kǿ:r̥t/ /kǿ:r̥c/	/kǿ:rd/ /kǿ:rɟ/	/kǿ:rə/	/kǿ:rən/	/kǿ:r̥t/ /kǿ:r̥c/	/kǿ:rd/ /kǿ:rɟ/	/kǿ:rə/	/kǿ:rən/	/kǿ:rəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	keurdje ↓keurde	keurdjen ↓keurden	keurdjes ↓keurdes		keurdje ↓keurde	keurdjen ↓keurden	keurdje ↓keurde	keurdjen ↓keurden	keurdje ↓keurde	keurdjen ↓keurden	keurdje ↓keurde	keurdjen ↓keurden	gekeurd gekeurdj
	IPA	/kǿ:rɟə/ /kǿ:rdə/	/kǿ:rɟən/ /kǿ:rdən/	/kǿ:rɟəs/ /kǿ:rdəs/	/kǿ:rɟəz/ /kǿ:rdəz/	/kǿ:rɟə/ /kǿ:rdə/	/kǿ:rɟən/ /kǿ:rdən/	/kǿ:rɟə/ /kǿ:rdə/	/kǿ:rɟən/ /kǿ:rdən/	/kǿ:rɟə/ /kǿ:rdə/	/kǿ:rɟən/ /kǿ:rdən/	/kǿ:rɟə/ /kǿ:rdə/	/kǿ:rɟən/ /kǿ:rdən/	/ɣə'kǿ:rd/ /ɣə'kǿ:rɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			keur!				keure-v'r		keurtj!
	IPA			/kǿ:r/				/kǿ:rəvər/		/kǿ:r̥c/	/kǿ:rɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	keure	keuren	gekeur ó		keure	keuren	keurentaere		keurentaeren		gekeure		gekeuren
	IPA	/kǿ:rə/	/kǿ:rən/	/ɣə'kǿ:r/		/kǿ:rə/	/kǿ:rən/	/kǿ:rən̥'tɛ̀:re/		/kǿ:rən̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'kǿ:rə/		/ɣə'kǿ:rən/

In anger spraoke

Frans: examiner, contrôler Ingels: inspect, test, assess Nederlandjs: keuren(nl:) Pruus: prüfen

Remeens: inspecta(ro:) Spaans: examinar, probar Viëtnamees: thẩm định(vi:)

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

keure ó /kø̀:rə/ (stoeattoean)

1. (gerundium) gerundium II van keure
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• keu-re

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	keure	keuren	—
	IPA	/kø̀:rə/	/kø̀:rən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	keure	keuren	—
	IPA	/kø̀:rə/	/kø̀:rən/	—

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

keure ó /kǿ:rə/ (sleiptoean)

1. (gerundium) gerundium II van keure
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• keu-re

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	keure	keuren	—
	IPA	/kǿ:rə/	/kǿ:rən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	keure	keuren	—
	IPA	/kǿ:rə/	/kǿ:rən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

keure /kø̀:rə/ (stoeattoean)

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van keure
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van keure

Aafbraeking

• keu-re

Wirkwaord

Neet-lemma

keure /kǿ:rə/ (sleiptoean)

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van keure
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van keure

Aafbraeking

• keu-re