veurkeur

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

veurkeur m /vǿ:r̥kǿ:r/

  1. de nieging 't eint baoven 't angert te verkeze
    Bie mich haet goonsdig de veurkeur veur die vergadering te haje.
Aafbraeking
  • veur-keur
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif veurkeur veurkeure veurkeuren
IPA /vǿ:r̥kǿ:r/ /vǿ:r̥kǿ:rə/ /vǿ:r̥kǿ:rən/
dim. sjrif veurkeurke veurkeurken veurkeurkes
IPA /vǿ:r̥kǿ:r̥kə/ /vǿ:r̥kǿ:r̥kən/ /vǿ:r̥kǿ:r̥kəs/ /vǿ:r̥kǿ:r̥kəz/
dat. sjrif veurkeur veurkeure veurkeuren
IPA /vǿ:r̥kǿ:r/ /vǿ:r̥kǿ:rə/ /vǿ:r̥kǿ:rən/
Raod

d'n Diminutief wuuert neet väöl gebroek.

In anger spraoke[bewirk]