Naar inhoud springen

klateren

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

klateren /kl̥á:tə̽rən/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van klatere (mit liaison)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van klatere (mit liaison)
  3. (neet-lemma) infinitief van klatere (mit liaison)
Aafbraeking
  • kla-te-ren

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

klateren /kl̥á:tə̽rən/

  1. (neet-lemma) liaisonvorm van klatere
Aafbraeking
  • kla-te-ren


Nederlandjs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

klateren /'kla:.tə.rə(n)/

  1. klatere