klumtj

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

klumtj /kl̥ø̀m̥c/

  1. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van klumme
  2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van klumme
Aafbraeking
  • klumtj
Variaasje