klumme

Zuuch ouch: Klumme.

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

klumme (Nederlands: klimmen)

• Mofers: klu\mme (klu\mp, kló\m, kló\mme, gekló\mme)

Verveuging

klump, klóm/klumde, geklómme/geklump

Mofers

Wirkwaord

Lemma

klumme /kl̥ǿmə/

1. (ergatief) zich mit henj en veut örges aan vas pakken en zich ómhoeag verwaege
2. (ergatief) ómhoeag loupe (wie van luuj, mer ouch van 'ne waeg)
3. (ergatief) bergop vare (wie mit 'ne fietsj of 'nen auto)
4. (ergatief) mieë waeren in aantal
5. (ergatief) (ajerwèts) grujje (gezag van 'n plantj)

Aafbraeking

• klum-me

Aafleijinge

• klum, klummer, klumming
• klumiezer, klumplantj
• aafklumme, aanklumme, beklumme, inklumme, euverklumme, oetklumme, opklumme

Verwantje wäörd

• grujje, kravele, stiege

Zagswies

• Es se die vrouw ieërs mit 'n medaalje, tröfs se-n häör/'m in häör/zien hert.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 195.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	klum		klums		klump		klumme	klummen	klump ↓klumtj		klumme	klummen	klummendj
	IPA	/kl̥ø̀m/		/kl̥ø̀m̥s/	/kl̥ø̀mz/	/kl̥ø̀m̥p/	/kl̥ø̀mb/	/kl̥ǿmə/	/kl̥ǿmən/	/kl̥ø̀m̥p/ /kl̥ø̀m̥c/	/kl̥ø̀mb/ /kl̥ø̀mɟ/	/kl̥ǿmə/	/kl̥ǿmən/	/kl̥ǿməɲɟ/
vergangen tied	sjrif	klóm		klóms		klóm		klómme	klómmen	klómp		klómme	klómmen	geklómme	geklómmen
	IPA	/kl̥ʊ̀m/		/kl̥ʊ̀m̥s/	/kl̥ʊ̀mz/	/kl̥ʊ̀m/		/kl̥ʊ́mə/	/kl̥ʊ́mən/	/kl̥ʊ̀m̥p/	/kl̥ʊ̀mb/	/kl̥ʊ́mə/	/kl̥ʊ́mən/	/ɣə'kl̥ʊ́mə/	/ɣə'kl̥ʊ́mən/
gebi-jjendje wies	sjrif			klum!				klumme-v'r		klumtj!
	IPA			/kl̥ø̀m/				/kl̥ǿməver/		/kl̥ø̀m̥c/	/kl̥ø̀mɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	klumme	klummen	geklum ó		klumme	klummen	klummentaere		klummentaeren		geklumme		geklummen
	IPA	/kl̥ǿmə/	/kl̥ǿmən/	/ɣə'kl̥ø̀m/		/kl̥ǿmə/	/kl̥ǿmən/	/kl̥ǿmən̥'tɛ̀:re/		/kl̥ǿmən̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'kl̥ǿmə/		/ɣə'kl̥ǿmən/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: klumme

Frans: grimper, monter Ieslandjs: klifra Ingels: climb(en:), scale(en:) Nederlandjs: klimmen(nl:), klauteren(nl:) Pruus: klettern, klimmen, steigen

Sjinees: 攀(zh:), 登(zh:) Spaans: escalar, coronar(es:) Tagalog: akyatin(tl:), umakyat(tl:) Viëtnamees: leo trèo(vi:), đi lên(vi:) Zweeds: klättra

keek op Klumme

Eigenaam

Lemma

Klumme ó /kl̥ǿmə/

1. (plaatsnaam) e dörp in Zuud-Limbörg, inne gemèndje Voelender

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Klumme" mit 'n houflètter.

Aafbraeking

• Klum-me

Zagswies

• in Klumme

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Klumme	Klummen	—
	IPA	/kl̥ǿmə/	/kl̥ǿmən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	Klumme	Klummen	—
	IPA	/kl̥ǿmə/	/kl̥ǿmən/	—

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: Klumme
• Nederlandjs: Klimmen ó

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

klumme ó /kl̥ǿmə/

1. (gerundium) gerundium II van klumme
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• klum-me

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	klumme	klummen	—
	IPA	/kl̥ǿmə/	/kl̥ǿmən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	klumme	klummen	—
	IPA	/kl̥ǿmə/	/kl̥ǿmən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

klumme /kl̥ǿmə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van klumme
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van klumme

Aafbraeking

• klum-me