klumme

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

klumme /kl̥ǿmə/

  1. (ergatief) zich mit henj en veut örges aan vas pakken en zich ómhoeag verwaege
  2. (ergatief) ómhoeag loupe (wie van luuj, mer ouch van 'ne waeg)
  3. (ergatief) bergop vare (wie mit 'ne fietsj of 'nen auto)
  4. (ergatief) mieë waeren in aantal
  5. (ergatief) (ajerwèts) grujje (gezag van 'n plantj)
Aafbraeking
  • klum-me
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Es se die vrouw ieërs mit 'n medaalje, tröfs se-n häör/'m in häör/zien hert.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 195.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif klum klums klump klumme klummen klump
klumtj
klumme klummen klummendj
IPA /kl̥ø̀m/ /kl̥ø̀m̥s/ /kl̥ø̀mz/ /kl̥ø̀m̥p/ /kl̥ø̀mb/ /kl̥ǿmə/ /kl̥ǿmən/ /kl̥ø̀m̥p/
/kl̥ø̀m̥c/
/kl̥ø̀mb/
/kl̥ø̀mɟ/
/kl̥ǿmə/ /kl̥ǿmən/ /kl̥ǿməɲɟ/
vergangen tied sjrif klóm klóms klóm klómme klómmen klómp klómme klómmen geklómme geklómmen
IPA /kl̥ʊ̀m/ /kl̥ʊ̀m̥s/ /kl̥ʊ̀mz/ /kl̥ʊ̀m/ /kl̥ʊ́mə/ /kl̥ʊ́mən/ /kl̥ʊ̀m̥p/ /kl̥ʊ̀mb/ /kl̥ʊ́mə/ /kl̥ʊ́mən/ /ɣə'kl̥ʊ́mə/ /ɣə'kl̥ʊ́mən/
gebi-jjendje wies sjrif klum! klumme-v'r klumtj!
IPA /kl̥ø̀m/ /kl̥ǿməver/ /kl̥ø̀m̥c/ /kl̥ø̀mɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif klumme klummen geklum ó klumme klummen klummentaere klummentaeren geklumme geklummen
IPA /kl̥ǿmə/ /kl̥ǿmən/ /ɣə'kl̥ø̀m/ /kl̥ǿmə/ /kl̥ǿmən/ /kl̥ǿmən̥'tɛ̀:re/ /kl̥ǿmən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kl̥ǿmə/ /ɣə'kl̥ǿmən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

klumme ó /kl̥ǿmə/

  1. (gerundium) gerundium II van klumme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • klum-me

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klumme klummen
IPA /kl̥ǿmə/ /kl̥ǿmən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif klumme klummen
IPA /kl̥ǿmə/ /kl̥ǿmən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

klumme /kl̥ǿmə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van klumme
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van klumme
Aafbraeking
  • klum-me