beklumme

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

beklumme /bə'kl̥ǿmə/

  1. (euvergenkelik) door te klummen örges baovenop kómme, door te klumme d'n toep van get (wie 'ne berg) bereike
Aafbraeking
  • be-klum-me
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif beklum beklums beklump beklumme beklummen beklump
beklumtj
beklumme beklummen beklummendj
IPA /bə'kl̥ø̀m/ /bə'kl̥ø̀m̥s/ /bə'kl̥ø̀mz/ /bə'kl̥ø̀m̥p/ /bə'kl̥ø̀mb/ /bə'kl̥ǿmə/ /bə'kl̥ǿmən/ /bə'kl̥ø̀m̥p/
/bə'kl̥ø̀m̥c/
/bə'kl̥ø̀mb/
/bə'kl̥ø̀mɟ/
/bə'kl̥ǿmə/ /bə'kl̥ǿmən/ /bə'kl̥ǿməɲɟ/
vergangen tied sjrif beklóm beklóms beklóm beklómme beklómmen beklómp beklómme beklómmen beklómme beklómmen
IPA /bə'kl̥ʊ̀m/ /bə'kl̥ʊ̀m̥s/ /bə'kl̥ʊ̀mz/ /bə'kl̥ʊ̀m/ /bə'kl̥ʊ́mə/ /bə'kl̥ʊ́mən/ /bə'kl̥ʊ̀m̥p/ /bə'kl̥ʊ̀mb/ /bə'kl̥ʊ́mə/ /bə'kl̥ʊ́mən/ /bə'kl̥ʊ́mə/ /bə'kl̥ʊ́mən/
gebi-jjendje wies sjrif beklum! beklumme-v'r beklumtj!
IPA /bə'kl̥ø̀m/ /bə'kl̥ǿməver/ /bə'kl̥ø̀m̥c/ /bə'kl̥ø̀mɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif beklumme beklummen beklum ó beklumme beklummen beklummentaere beklummentaeren beklumme beklummen
IPA /bə'kl̥ǿmə/ /bə'kl̥ǿmən/ /bə'kl̥ø̀m/ /bə'kl̥ǿmə/ /bə'kl̥ǿmən/ /bə'kl̥ǿmən̥'tɛ̀:re/ /bə'kl̥ǿmən̥'tɛ̀:ren/ /bə'kl̥ǿmə/ /bə'kl̥ǿmən/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

beklumme ó /bə'kl̥ǿmə/

  1. (gerundium) gerundium II van beklumme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • be-klum-me

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif beklumme beklummen
IPA /bə'kl̥ǿmə/ /bə'kl̥ǿmən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif beklumme beklummen
IPA /bə'kl̥ǿmə/ /bə'kl̥ǿmən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

beklumme /bə'kl̥ǿmə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van beklumme
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van beklumme
  3. (neet-lemma) participium van beklumme
Aafbraeking
  • be-klum-me