beklumming

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

beklumming v /bə'kl̥ǿmɪŋ/

  1. de hanjeling of de gebeurtenis van 't beklumme van get
Aafbraeking
  • be-klum-ming
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif beklumming beklumminge beklummingen
IPA /bə'kl̥ǿmɪŋ/ /bə'kl̥ǿmɪŋe/ /bə'kl̥ǿmɪŋen/
dim. sjrif beklummingske beklummingsken beklummingskes
IPA /bə'kl̥ǿmɪ̽ŋ̊skʲe/ /bə'kl̥ǿmɪ̽ŋ̊skʲen/ /bə'kl̥ǿmɪ̽ŋ̊skʲes/ /bə'kl̥ǿmɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]