mennig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Ónbestump tèlwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

mennig /mǽnɪç/

  1. mieë wie eine, e good deil van 'n zeker kattegorie
    Mennige vrouw haet gei laeve wie 'n prinses.
Aafbraeking
  • men-nig
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif mennige mennigen mennige mennig mennige mennig mennig
IPA /mǽnɪʝe/ /mǽnɪʝen/ /mǽnɪʝe/ /mǽnɪç/ /mǽnɪʝ/ /mǽnɪʝe/ /mǽnɪç/ /mǽnɪʝ/ /mǽnɪç/ /mǽnɪʝ/

In anger spraoke[bewirk]