Naar inhoud springen

mennig

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Ónbestump tèlwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mennig /mǽnɪç/

  1. mieë wie eine, e good deil van 'n zeker kattegorie
    Mennige vrouw haet gei laeve wie 'n prinses.
Aafbraeking
  • men-nig
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif mennige mennigen mennige mennig mennige mennig mennig
IPA /mǽnɪʝe/ /mǽnɪʝen/ /mǽnɪʝe/ /mǽnɪç/ /mǽnɪʝ/ /mǽnɪʝe/ /mǽnɪç/ /mǽnɪʝ/ /mǽnɪç/ /mǽnɪʝ/

In anger spraoke

[bewirk]