Naar inhoud springen

predikatief

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

predikatief m /pr̥é:di̽ka̽'tif/

  1. (spraoklieër) 'ne vorm van e bieveugelik naamwaord dae los steit van 't zelfstenjig naamwaord wo 't bie huuert
Aafbraeking
  • pre-di-ka-tief

Grammaer

[bewirk]

In 't Mofers haet de predikatief twieë vörm: geslechtelik/mieëveljig (ónverbaoge) en ónziejig. Allewiel is d'n ónziejige vorm 'nt verdwiene.

't Versjil tösse predikatief en attributief kan m'n hie-ónger zeen:

  • Dao steit de roeaje wage. ("roeaje" is verbaogen en attributief)
  • De wage dae dao steit is roead. ("roead" is ónverbaogen en predikatief)

Wiejer guuef 't onnag e deil bieveugelike naamwäörd die gaar gein attributieve vörm höbben en dus allein predikatief gebroek kónne waere.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif predikatief predikatieve predikatieven
IPA /pr̥é:di̽ka̽'tif/ /pr̥é:di̽ka̽'tiv/ /pr̥é:di̽ka̽'tive/ /pr̥é:di̽ka̽'tiven/
dim. sjrif predikatiefke predikatiefken predikatiefkes
IPA /pr̥é:di̽ka̽'tifkʲe/ /pr̥é:di̽ka̽'tifkʲen/ /pr̥é:di̽ka̽'tifkʲes/ /pr̥é:di̽ka̽'tifkʲez/
dat. sjrif predikatief predikatieve predikatieven
IPA /pr̥é:di̽ka̽'tif/ /pr̥é:di̽ka̽'tiv/ /pr̥é:di̽ka̽'tive/ /pr̥é:di̽ka̽'tiven/

In anger spraoke

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

predikatief /pr̥é:di̽ka̽'tif/

  1. mit betrèkking toette [↑]
Aafbraeking
  • pre-di-ka-tief

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif predikatieve predikatieven predikatieve predikatief predikatieve predikatief predikatief
IPA /pr̥é:di̽ka̽'tìve/ /pr̥é:di̽ka̽'tìven/ /pr̥é:di̽ka̽'tìve/ /pr̥é:di̽ka̽'tif/ /pr̥é:di̽ka̽'tiv/ /pr̥é:di̽ka̽'tìve/ /pr̥é:di̽ka̽'tif/ /pr̥é:di̽ka̽'tiv/ /pr̥é:di̽ka̽'tif/ /pr̥é:di̽ka̽'tiv/
kómparatief sjrif predikatievere predikatieveren predikatiever predikatiever predikatiever predikatiever predikatievert
IPA /pr̥é:di̽ka̽'tìvərə/ /pr̥é:di̽ka̽'tìvərən/ /pr̥é:di̽ka̽'tìvər/ /pr̥é:di̽ka̽'tìvər/ /pr̥é:di̽ka̽'tìvər/ /pr̥é:di̽ka̽'tìvər/ /pr̥é:di̽ka̽'tìvər̥t/ /pr̥é:di̽ka̽'tìvərd/
superlatief sjrif predikatiefste predikatiefsten predikatiefste predikatiefste predikatiefste predikatiefste predikatiefste
IPA /pr̥é:di̽ka̽'tifste/ /pr̥é:di̽ka̽'tifsten/ /pr̥é:di̽ka̽'tifste/ /pr̥é:di̽ka̽'tifste/ /pr̥é:di̽ka̽'tifste/ /pr̥é:di̽ka̽'tifste/ /pr̥é:di̽ka̽'tifste/
partitief sjrif predikatiefs
IPA /pr̥é:di̽ka̽'tifs/ /pr̥é:di̽ka̽'tìvz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) predikatiefs (toe) (wie) predikatief (geer)
IPA /wì: pr̥é:di̽ka̽'tifs tú:/ /wì: pr̥é:di̽ka̽'tif ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) predikatievers (toe) (wie) predikatievertj (geer)
IPA /wì: pr̥é:di̽ka̽'tìvər̥s tú:/ /wì: pr̥é:di̽ka̽'tìvər̥c ʝ̊é:r/

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

predikatief /pr̥é:di̽ka̽'tif/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • pre-di-ka-tief

Verbuging

[bewirk]
adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif predikatief
IPA /pr̥é:di̽ka̽'tif/ /pr̥é:di̽ka̽'tiv/
kómparatief sjrif predikatiever
IPA /pr̥é:di̽ka̽'tìvər/
superlatief sjrif predikatiefste
IPA /pr̥é:di̽ka̽'tifste/